Nie płacz …

Nie płaczcie, kiedy odjadę,

Sercem zostaję tu z Wami,

Nie płaczcie, kiedy odjadę,

Czekają w innej parafii.

Już taka kapłańska dola,

Do nowych ludzi wciąż wiedzie,

Więc chociaż będę daleko,

To w Panu mnie odnajdziecie.

Kochać, znaczy pamiętać,

I błogosławić na życie.

Jan Paweł z Hanną niech czuwa,

Łaski wyprasza obficie.

Modlitwa, która przypomni, 
Niepowtarzalne te chwile,
I słowa cicho szeptane,

                          
Przed Bogiem, przed Bogiem, 
przed Bogiem, w naszej Rodzinie!

 ...................

Gdy nam Ciebie zabraknie …

Gdybyś wiedział, co myślimy, kochany,
O dekrecie który przyszedł z Miodowej...
Nie, nie pytaj nas, nie pytaj oczami,
Nie przyznamy się, co siedzi nam w głowach...

Gdy nam Ciebie zabraknie,
Gdy zabraknie nam Ciebie,
Jak w godzinie ostatniej,
Śladu słońca na niebie,
Kto nam powie kazanie,
O tym jak Niebo lśni,

Gdzie Jan Paweł z Haneczką,                         

Ojcem Pio. Kiedyś my?

Gdy nam Ciebie zabraknie
Jak powietrza i światła,
Kogo znajdzie, któż zgadnie,
Ma tęsknota niełatwa?
Kto wyśpiewa litanię,
Do nowenny znak da,
Kto zawróci z manowców,
Jakby grupa w nie szła?

Gdy nam Ciebie zabraknie,
Gdy zabraknie nam Ciebie,
A tam gdzieś na Powiślu,
Będą mieli jak w Niebie.
Czy się oddać wspomnieniom,
Zasuszonym jak kwiat,
Czy z braterską miłością,
Ruszyć dalej przez świat?

Ruszyć dalej przez świat,
Ruszyć dalej przez świat..., przez Powiśle …

.....................

Co było - nie wróci, i szaty rozdzierać by próżno.
Cóż, każda epoka ma własny porządek i ład...
A przecież mi żal, że już w drzwiach nie pojawi się ……. hmmm ,
tak chętnie bym dziś, choć na kwadrans rozmowy z nim wpadł. 
A przecież mi żal, że już w drzwiach nie pojawi się ……. hmmm ,
tak chętnie bym dziś, choć na kwadrans rozmowy z nim wpadł.

Już dzisiaj nie muszę piechotą się wlec na spotkanie,
i tyle mam kół, i ze Sławkiem podążam wciąż w dal...
A przecież mi żal, bo z kim zmówię do Hanny Litanię,
czy zdziwi się ktoś, że zwyczajnie, po ludzku mi żal! 
A przecież mi żal, bo z kim zmówię do Hanny Litanię,
czy zdziwi się ktoś, że zwyczajnie, po ludzku mi żal!

Podziwiam i wielbię mój wiek, mego Stwórcę i Mistrza,
dojrzały mój wiek, zacny wiek mój chcę cenić i czcić...
A przecież mi żal, że dziś dekret biskupa się ziszcza,
czy zdziwi się ktoś, że gotowym z dekretem się bić. 
A przecież mi żal, że dziś dekret biskupa się ziszcza,
czy zdziwi się ktoś, że gotowym z dekretem się bić.

No cóż, nie na darmo zwycięstwem nasz szlak się uświetnił
i wszystko już jest, cicha przystań, non-iron i wikt...
A przecież mi żal, że przy naszym zwycięstwie niejednym,
nie będzie już Ciebie, bo to tak jakby nie patrzył nikt. 
A przecież mi żal, że przy naszym zwycięstwie niejednym,
nie będzie już Ciebie, bo to tak jakby nie patrzył nikt.

Co było - nie wróci... Wychodzę wieczorem na spacer,
i nagle spojrzałem w Rybałtów i - ach!, co za gość!
Trel ptaków w krąg brzmi, ksiądz Piotr z nami niespiesznie przechadza się,
ach, głowę bym dał, że już jutro wydarzy się coś! 
Trel ptaków w krąg brzmi, ksiądz Piotr z nami niespiesznie przechadza się,
ach, głowę bym dał, że już jutro wydarzy się coś!

.................