Tematem naszego spotkania była encyklika św. Jana Pawła II SLAVORUM APOSTOLI, poświęcona św. Cyrylowi i Metodemu i ich roli w historii chrześcijaństwa.

Nasza grupa wybrała się do parafii św. Wojciecha, w której od 5 lat pracuje ksiądz Piotr - nasz przewodnik duchowy w pierwszych latach działalności grupy Santo Subito, osoba ogromnej wiedzy w sprawach chrześcijaństwa.

Podczas naszego spotkania ksiądz Piotr przedstawił nam drogę, którą trzeba było pokonać, aby Kościół Boży powstał w Polsce i jaką szczególną rolę w dziele ewangelizacji odegrali święci Cyryl i Metody. Ponieważ postacie św. Cyryla i Metodego nie są powszechnie znane przytoczył kilka faktów z ich pracowitego życia.

Cyryl (Konstantyn) urodził się w 827 roku, Metody (Michał) w 815 roku. Byli synami wyższego oficera garnizonu. Nie wybrali jednak drogi życiowej, którą ułatwiało im pochodzenie.

Po studiach filozoficznych w Konstantynopolu Cyryl prowadził wykłady z filozofii i pracował jako bibliotekarz. Był jedną z najbardziej wykształconych osób w tamtych czasach. U schyłku swojego krótkiego życia w 855 roku dołączył do swojego brata Metodego, który był zakonnikiem w klasztorze w Bitynii.

Metody wybrał życie zakonne, choć z uwagi na ukończone studia prawnicze powierzono mu sprawowanie zaszczytnego urzędu na dworze cesarskim.

Św. Cyryl i Metody nazywani byli "Braćmi sołuńskimi" i to im, misjonarzom, z uwagi na dobrą znajomość języków obcych cesarz powierzył trudne zadania rozstrzygania sporów religijnych i ewangelizację.  Po udanej misji zażegnania sporu między żydami, chrześcijanami i Saracenami zostali wysłani przez Patriarchę św. Ignacego do Bułgarii, gdzie pracowali 5 lat. Nie tylko Bułgaria, lecz cała słowiańska część Europy zawdzięcza przyjęcie wiary chrześcijańskiej św. Cyrylowi i Metodemu, którzy stworzyli podstawy języków słowiańskich. Cyryl przetłumaczył Ewangelię i Psalmy na język starocerkiewno-słowiański. Na zaproszenie księcia Rościsława misjonarze przybyli na Morawy i tu po raz pierwszy do sprawowania liturgii wprowadzono język słowiański pisany alfabetem greckim – tzw. gładolicÍ, przekształconą następnie po wprowadzeniu do pisma dużych liter alfabetu greckiego w tzw. cyrylicę. W swojej pracy misyjnej Cyryl i Metody spotykali się ze zrozumieniem narodów słowiańskich, ale z drugiej strony z niechęcią kleru zachodniego np. niemieckiego i prześladowaniami, uważano bowiem, że jedynymi językami do sprawowania eucharystii są: hebrajski, grecki i łacina.

Św. Cyryl zmarł przedwcześnie w 869 roku. Jego brat mianowany przez Hadriana II arcybiskupem Moraw i Panonii kontynuował swoją pracę misyjną mimo ostrego sprzeciwu arcybiskupa Salzburga, który uwięził go na 2 lata. Z pomocą św. Metodemu przyszedł papież Jan VIII.

Arcybiskup Metody zmarł w 885 roku.

W Encyklice Slavorum Apostoli papież Jan Paweł II napisał: "Biorąc pod uwagę pełnię wdzięczności cześć, jaką święci Bracia z Salonik cieszą się od wieków, zwłaszcza pośród narodów słowiańskich i pomny na ich bezcenny wkład w dzieło głoszenia ewangelii wśród tych ludów oraz w dzieło pojednania, przyjaznego współżycia, ludzkiego rozwoju i poszanowania wrodzonej każdemu narodowi godności ogłosiłem 31XII 1980 roku Listem Apostolskim Egregiae Virtutis świętych Cyryla i Metodego współpatronami Europy".

Papież Jan Paweł II był kontynuatorem linii wyznaczonej przez swoich poprzedników, w tym Leona XIII, który w dniu 30.IX 1880 roku rozszerzył kult obu świętych na cały kościół i Pawła VI, który w dniu 24 X 1964 roku ogłosił św. Benedykta patronem Europy. Dzieło ewangelizacyjne św. Cyryla i Metodego zostawiło trwałe ślady w kulturze chrześcijańskiej, choć kolejne dziesięciolecia po ich śmierci przyniosły rozłamy i spory religijne. W wyniku rozłamu chrześcijaństwa (tzw. schizmy wielkiej) w 1054 roku po odłączeniu się Patriarchy Rzymu Patriarcha Konstantynopola zajął pozycję zwierzchnika lokalnych kościołów prawosławnych bez prawa ingerencji w ich sprawy wewnętrzne.

Doktryna prawosławia opierała się na dekretach pierwszych soborów powszechnych i przekazach ojców kościoła, które mają takie samo znaczenie jak te zawarte w Piśmie Świętym. Prawosławie nie uznało i nie uznaje prymatu Rzymu, nie przyjmuje pochodzenia Ducha Świętego, odrzuca szereg dogmatów np. o niepokalanym poczęciu NMP. Jako większość wyznaniowa występuje w takich krajach jak Mołdawia, Grecja, Rumunia, Ukraina i innych. Najważniejszym obrządkiem jest bizantyjski, choć dopuszczane są także inne obrządki np. koptyjski. Funkcje prymatu w kościele prawosławnym przez długie lata sprawował patriarcha Konstantynopola, a po upadku Cesarstwa w 1453 roku do tej funkcji pretenduje Patriarchat Moskwy. Na przestrzeni dziejów wyłoniło się wiele różnych odłamów chrześcijaństwa takich jak np. luteranizm, kalwinizm, metodyzm, baptyzm i wiele innych. Jakże aktualna jest zatem modlitwa o jedność chrześcijan.

W tej krótkiej relacji z naszego spotkania przytoczyłam tylko wybrane fakty z życia św. Cyryla i Metodego, którzy mieli szanse objęcia wysokich stanowisk, a wybrali trudniejszą drogę i nie zniechęcali się trudnościami w pracy misyjnej. Droga jaką kroczyło i kroczy chrześcijaństwo nigdy nie była łatwa, dlatego zachowajmy tych świętych w naszej pamięci. Podczas naszego spotkania jeszcze raz przekonaliśmy się jak ogromną wiedzę o skomplikowanych losach chrześcijaństwa ma ksiądz Piotr. To było bardzo potrzebne spotkanie nie tylko dla pogłębienia naszej wiedzy, ale także odnowienia serdecznych kontaktów.

Bóg zapłać Księże Piotrze!

Galeria zdjęć